Transfer pricing

Op het gebied van belastingen en boekhouden verwijst transfer pricing, interne verrekenprijzen, internationale winstallocatie of transfertprijzen naar de regels en methoden voor het vaststellen van prijzen binnen en tussen ondernemingen die onder gemeenschappelijk eigendom of onder dezelfde zeggenschap staan. Dit wordt ook wel een groep of gelieerde lichamen genoemd. Het gevaar bestaat dat deze ondernemingen bij transacties binnen de groep met onzakelijke (te laag of te hoge) prijzen werken. Als dit gaat om grensoverschrijdende transacties dan kan hierbij het belastbaar inkomen en hiermee de opbrengst van de vennootschapsbelasting in dat land worden verstoord. Die ondernemingen kunnen de winsten daar neerslaan waar winsten niet of laag worden belast. Belastingautoriteiten in veel landen kunnen daarom de tarieven voor transacties binnen de groep aanpassen indien die verschillen van wat zou zijn berekend door niet verbonden ondernemingen die op zakelijke grondslag handelen. De bepaling om af te dwingen dat ondernemingen binnen de groep zakelijk met elkaar handelen wordt het arm's length principle genoemd.^[1][2] ). De Nederlandse benaming van dit beginsel, namelijk het zakelijkheidsbeginsel, wordt amper tot nooit gebruikt.

De OESO (in het Engels OECD genaamd) en de Wereldbank bevelen interne verrekenprijzen aan op basis van het Arm's length principle. Negentien van de twintig leden van de G20 hebben soortgelijke maatregelen genomen via bilaterale verdragen en binnenlandse wetgeving, regelgeving of administratieve praktijken.^[3][4][5] Landen met verrekenprijs wetgeving volgen in het algemeen de OESO richtlijnen voor verrekenprijzen voor multinationale ondernemingen en belastingdiensten in de meeste opzichten, hoewel hun regels op enkele belangrijke details kunnen verschillen. In Nederland is het Arm's length principle vastgelegd in artikel 8b Wet op de vennootschapsbelasting 1969.^[6]

Indien landen deze regels in hun nationale wetgeving opnemen, stellen transfer pricing-regels de belastingautoriteiten in staat prijzen aan te passen voor de meeste grensoverschrijdende intragroepstransacties, inclusief overdrachten van materiële of immateriële goederen, diensten en leningen.^[7] Een belastingautoriteit kan bijvoorbeeld het belastbare inkomen van een bedrijf verhogen door de prijs te verlagen van goederen die zijn gekocht bij een aangesloten buitenlandse fabrikant^[8] of door de royalty's te verhogen, het bedrijf zijn buitenlandse dochterondernemingen moet aanrekenen voor het gebruik van een eigen technologie of merknaam.^[9] Deze aanpassingen worden over het algemeen berekend met behulp van een of meer van de verrekenprijsmethoden die zijn gespecificeerd in de OESO-richtsnoeren^[10] en zijn onderworpen aan rechterlijke toetsing of andere geschillenbeslechtingsmechanismen.^[11]

Hoewel verrekenprijzen door commentatoren soms onjuist worden gepresenteerd als een praktijk of techniek voor belastingontwijking ^{[12][13][14][15][16]} verwijst de term naar een reeks materiële en administratieve wettelijke vereisten die door overheden aan bepaalde belastingplichtigen worden opgelegd.^[17] Echter, agressieve tarieven binnen de groep - met name voor schulden en immateriële activa - hebben een belangrijke rol gespeeld bij belastingontwijking door ondernemingen^[18] . Het was ook een van de problemen die werden vastgesteld toen de OESO in 2013 haar actieplan bodemerosie en winstverschuiving (BEPS) uitbracht.^[19] In de laatste BEPS-verslagen 2015 van de OESO werd aangedrongen op rapportage per land^[20] en strengere regels voor de overdracht van risico- en immateriële activa, maar beval aan om zich aan het Arm's length principle te houden.^[21] De aanbevelingen zijn veel belastingbetalers en professionele servicebedrijven bekritiseerd omdat ze afwijken van de gevestigde beginselen^[22] en door sommige academici en belangenbehartigers omdat de OESO volgens hen gefaald zou hebben om adequate wijzigingen aan te brengen.^[23]

Verrekenprijzen mogen niet worden gecombineerd met frauduleuze onjuiste facturen voor het handelsverkeer, hetgeen een techniek is om ongeoorloofde overdrachten te verhullen door vervalste prijzen op facturen die aan douaneambtenaren zijn voorgelegd, te melden.^[24] "Omdat ze vaak te maken hebben met een verkeerde prijsstelling, kunnen veel agressieve belastingontwijkingsregelingen door multinationale ondernemingen gemakkelijk worden verward met onjuiste facturering van de handel. Ze moeten echter worden beschouwd als afzonderlijke beleidsproblemen met afzonderlijke oplossingen ", aldus Global Financial Integrity, een non-profit onderzoeks- en belangenbehartigingsgroep die zich richt op het tegengaan van illegale geldstromen.^[25]

1. ↑ OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations 2010, para. 0.18. OECD Publishing, Paris (2010). ISBN 978-92-64-09018-7.
2. ↑ Cooper, Joel, Fox, Randall, Loeprick, Jan, Mohindra, Komal (2016). Transfer Pricing and Developing Economies : A Handbook for Policy Makers and Practitioners. World Bank, Washington, DC, pp. 18-21. ISBN 978-1-4648-0970-5.
3. ↑ World Bank pp. 35-51
4. ↑ OESO Richtlijn 0.15
5. ↑ Transfer Pricing Country Profiles - OECD. www.oecd.org. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
6. ↑ wetten.nl - Regeling - Wet op de vennootschapsbelasting 1969 - BWBR0002672
7. ↑ OESO Richtlijn 0.11
8. ↑ OESO Richtlijn 1.47-1.48
9. ↑ OESO Richtlijn 6.1-6.39
10. ↑ OESO Richtlijn 2.9
11. ↑ OESO Richtlijn 0.18, 4.1-4.168
12. ↑ (en) Sikka, Prem, "Shifting profits across borders", The Guardian, 12 februari 2009. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
13. ↑ Taibbi, Matt, "Corporations to Get Tax Holiday? You're Kidding?", Rolling Stone, 2011. Gearchiveerd op 27 februari 2017. Geraadpleegd op 2018-10-212017-02-27.
14. ↑ Rice, William, Gilead Sciences: Price Gouger, Tax Dodger. Americans for Tax Fairness (2016). Gearchiveerd op 20 november 2019.
15. ↑ Uncontained. The Economist. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
16. ↑ Confessore, Nicholas, "How to Hide $400 Million", The New York Times, 30 november 2016. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
17. ↑ Falk, Daniel, “Transfer Pricing: Alternative Practical Strategies,” 19 Tax Mgmt. (BNA) Transfer Pricing Report, at 829 (Nov. 18, 2010)
18. ↑ Measuring and Monitoring BEPS, Action 11 - 2015 Final Report. OECD Publishing (2015).
19. ↑ Action Plan on Base Erosion and Profit Shifting 20-21. OECD Publishing (2013).
20. ↑ Guidance on the Implementation of Country-by-Country Reporting: BEPS Action 13 - OECD. www.oecd.org. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
21. ↑ (en) Aligning Transfer Pricing Outcomes with Value Creation, Actions 8-10 - 2015 Final Reports | OECD READ edition. OECD iLibrary. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
22. ↑ Public comments received on the conforming amendments to Chapter IX of the OECD Transfer Pricing Guidelines - OECD. www.oecd.org. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
23. ↑ (en) October | 2015 | The BEPS Monitoring Group. bepsmonitoringgroup.wordpress.com. Geraadpleegd op 27 februari 2017.
24. ↑ UN Conference on Trade and Development: Trade Misinvoicing in Primary Commodities in Developing Countries (2016). Gearchiveerd op 27 oktober 2016. Geraadpleegd op 21 oktober 2018.
25. ↑ Trade Misinvoicing, Global Financial Integrity.